تور مسافرتی: طبسی ها در دوران ساسانیان خانه هایی را در دل صخره ها ساخته اند که یا محل نگهداری آذوقه بوده و یا همزمان برای پنهان شدن از تجاوز دشمن و سرکوب آن مورد استفاده قرار می گرفته است.
به گزارش تور مسافرتی به نقل از مهر، شهر طبس شگفتی های زیادی دارد از شکاف زمین و تولید جاذبه های گردشگری و طبیعی و زمین شناسی که این شهر را به بهشت زمین شناسان تبدیل نموده است تا اتفاقات تاریخی که برای آن تا همین دوران معاصر هم بوجود آمده و این شهر را خاص کرده و شهرت بخشیده است.
یکی از شگفتی های این شهر از استان خراسان جنوبی که تا مدتی پیش جزو استان یزد بود، وجود خانه هایی در دل صخره است که به احتمال زیاد برای دفاع و یا پنهان شدن از دشمن مورد استفاده قرار می گرفته است و تنها مردمانی که این خانه ها را ساخته اند می توانستند خویش را به آن رسانده و در آن زندگی کنند. تا جایی که رد پای چگونگی زندگی آنها در این خانه ها هنوز وجود دارد.
در میانه کال سردر درست در جایی که زمین شکافته شده، رودی در این میان جاری است و از صخره های آن آب های کوه روان است و این آبها ردپای سبزی را از خود به جا گذاشته اند، می توان خانه هایی را پیدا کرد که در دل صخره ها و در فاصله نه تا دوازده متری از سطح رودخانه ای که در خیلی از اوقات کم عمق است قرار گرفته است. بلندی این خانه ها به علت پایین رفتن سطح رودخانه است و دیدن آنها بسیار مشکل.
برخی از افراد که تصور می کردند می توانند در این خانه ها ردی از خوشبختی پیدا کنند، با لوازم حفاری غیر مجاز وارد این خانه ها می شدند آنهم تنها با استفاده از لبه باریکی که در کمر کوه قرار داشته است. این خانه ها در دل کوه کنده شده اند تا شاید پناهی برای فرار از دشمن باشد یا محلی برای آذوقه سالیانه. بعضی از این خانه ها چاه آب هم داشته اند. برخی تصور می کنند که این خانه ها محلی برای عبادتگاه بوده و یا محلی برای پنهان شدن از دشمن و سرکوب آنها از بالای خانه. جایی که کسی جز خودشان نمی توانستند از آن بالا بروند. چون که این خانه ها درست در سینه کش صخره واقع شده اند.
یعقوب دانشدوست در کتاب طبس؛ شهری که بود درباره خانه های گبری می نویسد: تراش دادن کوه با این شکل و قوس ها تنها به وسیله کسانی می تواند صورت بگیرد که در فرهنگشان و در ذهن و تجربه های دیداری شان به این نوع قوس خو گرفته باشند و این کسان جز مردم عهد ساسانی نمی توانند باشند و یا مردم اوایل دوران اسلامی که فرهنگ زمان ساسانی را در وجود خود دارند. این استدلال یک نقطه اتکا برای تعیین زمان تولید این خانه است. مرود دیگر نامیده شدن این بناهای کنده شده در دل کوه به خانه گبر است. با عنایت به این که بعد از اسلام زرتشتیان را گبر می گفتند می تواند دلیلی باشد بر ساختن و مورد استفاده قرار دادن این خانه به وسیله زرتشتیان یا آخرین مقاومت کنندگان در برابر حمله اعراب مسلمان که در سالهای ابتدای دوران اسلامی می زیسته اند.
در خانه های گبری راهرو و دالان ها و طاقچه هایی هم بوجود آمده که بلندی دالان ها به دو متر هم می رسد. در بعضی از اتاق ها غیر از طاقچه پستوهایی هم وجود دارد که احیانا برای نگهداری آذوقه از آن استفاده می شده است با این وجود هنوز هیچ دیرینه شناسی روی خانه های گبری کار نکرده است. اما حفاران غیر مجاز و آنها که تصور می کنند حفاری در این خانه ها آنها را به گنج می رساند زودتر از کارشناسان میراث فرهنگی دست به کار شده اند.
برخی از این خانه ها را می توان در کال یا دره جنی پیدا کرد اما تعداد بیشتری از آنها در کال سردر هست. با این وجود خانه های گبری کال جنی به ثبت ملی رسیده اند و در پرونده آنها خانه های گبری کال سردر هم وجود دارد.