به گزارش تور مسافرتی گَله ای از گوسفندان راه روستا را پیش گرفته اند. گوسفندها به رنگ غروب پاییز درآمده اند. پیرمردی چوب بدست در انتهای گله حرکت می کند، نزدیک تر می آید، لبخند بدون دندانش بیشتر روی صورتش پهن می شود، سنگ سفید پر حفره را در مقابل می گیرد و به زبان آذری می گوید: «مرجان… برای اسکندر پیدا کردم». چوب دستی را به سمت کوه های سرخ پشت روستا می گیرد و یک جمله کوتاه دیگر می گوید: «از آنجا».
به گزارش ایسنا، آن کوه های انابی، رگه دار و چین خورده، همسایه روستای «گل فرج» است. کوه هایی که سند مهمی از دوره اول و دوم زمین شناسی (دیرینه زیستی) هستند؛ زمانی که بیشترین گونه های جانوری زمین را بی مهرگان و خزندگان تشکیل می دادند و زمین شکل امروزی را نداشت و بیشترین سطح آنرا آب فرا گرفته بود. کوه های جلفا شاهدی به جا مانده از آن دوران است که یکی از گذرهای «پرمین ـ تریاس» را می توان آنجا دید. عمر این دوره حدود ۲۵۰ میلیون سال است.
به زبان ساده تر دوره «پرمین ـ تریاس»، سند بزرگترین انقراض در کره زمین است. اتفاقی که در حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش رخ داد و بر اثر آن ۹۶درصد از تمام گونه های دریایی و ۷۰ درصد از مهره داران زمینی منقرض شدند. از آنجایی که تنوع زیستی قابل توجهی از موجودات از بین رفته بود مدت درازتری نسبت به سایر انقراض ها طول کشید تا حیات باردیگر به زمین باز گردد. حدود پنج میلیون سال طول کشید تا زمین بعد از مرگش در اثر این انقراض، زنده شود. علت انقراض و دوره طولانی بازیابی زمین همچنان محل بحث زمین شناسان و دانشمندان است.
گذر پرمین ـ تریاس
