اکبر محمدی فعال گردشگری سرعین و از سرمایه گذاران این شهر توریستی در استان اردبیل به خبرنگار مهر اظهار داشت: امروز در سرعین بیشتر از ۲۳۰ مرکز اقامتی شامل هتل، هتل آپارتمان، میهمان پذیر و سوئیت فعال هستند؛ ظرفیتی که به نسبت وسعت شهر و تعداد روزهای پیک سفر، بسیار فراتر از نیاز حقیقی است. با توجه به این حجم، خیلی از این واحدها فقط در چند مقطع خاص سال پر می شوند و برای ماه ها خالی می مانند.
وی در رابطه با وضعیت مراکز آب درمانی نیز توضیح داد: مجموعه های آب درمانی، اصلی ترین موتور محرک گردشگری سرعین هستند. این شهر چندین پروژه و مجموعه فعال دارد و خیلی از گردشگران تنها به سبب همین مراکز وارد شهر می شوند. اما استقبال از این مراکز نیز کاملا فصلی است؛ تابستان و تعطیلات بشدت شلوغ، و بخش بزرگی از پاییز و زمستان کم رجوع است.
این فعال گردشگری تصریح کرد: تابستان، نوروز و تعطیلات خاص، جمعیت شهر چند برابر می شود، اما در نیمه دوم سال، بخش زیادی از واحدهای اقامتی بدون میهمان می مانند. همین نوسان شدید سبب شده توسعه گردشگری سرعین پایدار نباشد.
وی اضافه کرد: با آنکه سرعین الان هم بیشتر از ۲۳۰ مرکز اقامتی دارد، هنوز هم مسؤلان گردشگری و مدیران شهری از توسعه بیشتر حرف می زنند و ساخت وسازهای جدید درحال تشکیل است. این در حالیست که بخش قابل توجهی از همین ظرفیت فعلی، بیشتر روزهای سال خالی می ماند.
محمدی ضمن اشاره به افزایش فشار برای بسط محدوده شهر اضافه کرد: در جلسات مختلف صحبت از اینست که حریم شهر هم برای ساخت وسازهای بیشتر درنظر گرفته شود. چنین روندی اگر بدون مطالعه و بدون توجه به تقاضای حقیقی گردشگری ادامه یابد، می تواند لطمه های جدی اقتصادی و زیست محیطی بوجود آورد.
وی از لزوم بازبینی در نگاه توسعه ای سرعین سخن اظهار داشت: توسعه گردشگری فقط به مفهوم ساختن هتل های بیشتر نیست. باید بسمت مدیریت تقاضا، توزیع سفر در طول سال، توسعه کارهای غیرفصلی و ارتقاء کیفیت خدمات حرکت نماییم. اگر این تغییر رویکرد اتفاق نیفتد، سرعین با مازاد سنگین مراکز اقامتی و هزینه های بلااستفاده مواجه می شود.
محمدی در رابطه با این که آیا ساخت وسازهای بی رویه می تواند به مجتمع های آب درمانی سرعین لطمه بزند؟ اظهار داشت: سرعین بر روی پهنه ای قرار دارد که چشمه های آب گرم آن حاصل چارچوب های زمین گرمایی بسیار حساس هستند. هر نوع حفاری عمیق، ساخت وساز غیرمهندسی یا افزایش بار سازه ای در مناطق نزدیک به چشمه ها، می تواند تعادل فشار آب های زیرسطحی را بر هم بزند. این یک نگرانی جدی است.
وی اظهار داشت: اگر بارگذاری شهری بدون مطالعه ادامه پیدا کند، امکان دارد دبی چشمه ها کم شود، مسیر آب ها تغییر کند یا حتی کیفیت آب تحت تأثیر قرار بگیرد. برخی چشمه ها به جریان بسیار ظریف و پایدار وابسته اند و کوچک ترین دستکاری در لایه های زیرسطحی می تواند به آنها لطمه برساند.
به گفته او، نگرانی ها تنها زمین شناسی نیست؛ افزایش ساخت وساز یعنی افزایش جمعیت، افزایش فاضلاب، افزایش بار مصرف آب و افزایش زباله. اگر زیرساخت ها هم زمان با این رشد توسعه پیدا نکند، فشار بر محیط زیست اطراف مجتمع های آب درمانی بیشتر می شود و این مساله کیفیت تجربه گردشگران را هم پایین می آورد.
وی اظهار داشت: برای شهری مثل سرعین، چشمه ها سرمایه اصلی هستند. اگر ساخت وسازها بدون ارزیابی زمین شناسی و رعایت حریم چشمه ها صورت گیرد، امکان دارد خسارت هایی ایجاد شود که جبران ناپذیر است. امروز بیشتر از هر زمان دیگری باید مقررات ساخت وساز در محدوده های حساس سخت گیرانه باشد. سرعین به توسعه نیاز دارد، اما توسعه ای که حرمت چشمه ها را نگه دارد. اگر این منابع لطمه ببینند، نه تنها صنعت آب درمانی، بلکه کل گردشگری شهر لطمه می بیند. خلاصه اینکه اما استقبال از این مراکز نیز کاملا فصلی است؛ تابستان و تعطیلات به شدت شلوغ، و بخش بزرگی از پاییز و زمستان کم رجوع است. این یک نگرانی جدی است. بگفته او، نگرانی ها تنها زمین شناسی نیست؛ افزایش ساخت وساز یعنی افزایش جمعیت، افزایش فاضلاب، افزایش بار مصرف آب و افزایش زباله.
