به گزارش تور مسافرتی روستای گردشگری کشیت در کویر شهرستان قلعه گنج از آن دسته روستاهایی است که بهار هیچگاه از آن کوچ نمی کند و با تعداد زیادی بومگردی همیشه غیر از ایام کرونا، میزبان مسافران است.
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ: شاید خاصیت کویر شگفت زدگی آن است که سبب می شود در عین حال که تصور کنی جز بیابان بی آب و علف، چیزی در انتظارت نیست به یک باره بهشتی سر راهت سبز شود. مانند استان کرمان که در دل کویر باغی به نام شازده ماهان دارد و یا قلعه گنج که در جنوب استان قرار گرفته، وجود روستایی به نام کشیت تمام محاسبات را درباره کویر بهم می زند؛ آن هم با نخلستان های مختلف که کل روستا را گرفته و رودی که از کنار آن می گذرد و باغات میوه در لابه لای خانه هایی که زمانی کپری بودند، اما حالا به سبک خانه های سیمانی تغییر شکل داده اند.
روستای کشیت را، جز اهالی قلعه گنج کسی نمی شناخت. همان گونه که قلعه گنج هم برای خیلی از افراد ناشناخته بوده است. اما اجرای طرح های آبادانی و پیشرفت با هدف خارج کردن این منطقه از محرومیت سبب شد این روستا بیشتر زیبایی هایش را به رخ گردشگران بکشاند.
حالا کسانی که با هر هدفی از اجرای طرح های عمرانی بنیاد مستضعفان گرفته تا طرح های پژوهشی و یا حتی به منظور گردش به هتل قلعه گنج می روند، سری هم به این روستای گردشگری می زنند که تنها ۱۰ دقیقه با هتل چهار ستاره این شهرستان فاصله دارد. هتلی که به واسطه بهره گیری از معماری بومی منطقه یعنی مصالح ساخت کپر در مناطق کویری، به نخستین هتل کپری در خاورمیانه معروف شد و بسیاری از افراد تنها برای یک شب اقامت در این هتل تا جنوب کرمان می روند.
اما جاذبه های روستای کشیت ساختگی نیست این روستا از قدیم الایام هم جزو روستاهای خوش آب و هوای کرمان بوده است. شورای روستا اعتقاد دارد که اینجا ۵۰۰ سال قدمت دارد. دلیل شان وجود یک قدمگاه مرمت شده سفیدرنگ در این روستاست. آن طور که اهالی روستا می گویند، سال ها قبل اینجا پر از باغ های میوه و پرتقال بوده اما خشکسالی از باغ میوه های آن کاسته ولی هنوز نخل های پیچیده به هم خرمای آن باقی مانده است و این روستا را به روستای همیشه بهار تبدیل نموده است.
اصلاً از کجا این روستا به گردشگران معرفی شد؟ زمانی بود که رفت و آمد به هتل قلعه گنج زیاد شد، مدیر داخلی هتل قلعه گنج دیگر امکان اسکان مسافران را در هتل نداشت چون ظرفیت پر بود. بعضی از مسافران می پسندیدند که در روستای کشیت مستقر شوند. اهالی روستا پذیرای آنها شدند در خانه هایشان اقامت دادند و برایشان از غذای محلی خودشان تهیه کردند. کم کم رفت وآمد به روستا زیاد شد. اکرم قلندری به آنها پیشنهاد کرد خانه های خویش را مرتب کنند و همان چند کپری را که باقی مانده، نگه دارند و مسافر بپذیرند و در ازای پذیرایی و اقامت از آنها هزینه بگیرند.
آثار باقی مانده باستانی در روستا
کم کم این کار بین اهالی باب شد. دیگر آنها فهمیدند که کپرهایشان باب میل گردشگران است، حتی بعضی از اهالی چند کپر با سبک قدیمی اما تمیز ساختند که میان همه کپرهای دیگر زیباتر جلوه می کرد. حالا این خانه ها به بوم گردی تغییر کاربری داده اند.
بوم گردی های این روستای گردشگری طبق سلیقه اهالی روستا تزئین و قیمت گذاری شده اند؛ با همان وسایلی که همیشه مردم از آنها استفاده می کردند. صنایع دستی را هم می توان از اهالی همین روستا خرید صنایع دستی که عموماً ساخته شده از برگ درختان خرما و یا درختچه های داز است. این صنایع دستی را هم قلندری پیشنهاد کرده که در اختیار مسافران قرار دهند.
حالا روستای کشیت را همه به نام روستای گردشگری و همیشه بهار می شناسند. ورودی روستا یک تابلوی زرد دارد که به منزله اخطار است تا کسی به درختان وطبیعت بکر منطقه صدمه نزند. آنها می دانند برگ برنده روستایشان همین درختان و گل های آن است؛ پس به گردشگری اجازه نمی دهند که آنها را از بین ببرد. بخش هایی از روستا سنگ فرش شده و برای حضور گردشگران در هر زمانی از سال آماده است.
خشکه چینی های روستا در حال از بین رفتن است
این میان یکی از مهاجران به روستا که سال ها در خارج از کشور زندگی می کرده و برای گذراندن اوقات بازنشستگی توانسته در بهترین جای روستا خانه ای سنتی برای خود بسازد، در زیبایی کشیت بی تاثیر نبوده است.
او سال ها به مردم یاد داده محیط زندگی شان را باید خودشان تمیز نگه دارند بنابراین است که وقتی وارد روستا شوید در هیچ کجا جز سبدهایی که برای زباله تعبیه شده، زباله ای در روستا پیدا نمی کنید و مردم به حقوق خودشان آگاه هستند و می دانند که باید با گردشگران از هر فرهنگی چطور رفتار کنند اما در عین حال سنت های خودشان را حفظ کنند.
حمام عمومی روستا
جدا از زیبایی های این روستا که گاهی در تمیزی و گاهی میان صدای باد در هیاهوی درختان دیده می شود، محرومیت های قلعه گنج یقه این روستا را هم گرفته است اما شاید نه به اندازه خیلی از روستاهای دیگر شهرستان که نه زیبایی کشیت را دارند و نه سرسبزی و مسافران آن را.
در اینجا هنوز افرادی هستند که برای درمان بیماری های خود گرفتار مشکل هستند و نمی توانند سفری دراز از قلعه گنج تا شهر داشته باشند. در نتیجه به همان خانه بهداشتی که بیشترین کارش گرفتن فشار خون افراد است، بسنده می کنند.
هنوز هم بسیاری از زنان در چشمه روستا که دور تا دور آن دیوار کشیده شده و پر از قورباغه است، حمام می کنند؛ لباس می شویند. جوانانی هم که در آرزوی کار هستند و پیرمردان و پیرزنانی که داشتن دهها نخل خرما را سرمایه نمی دانند، این جا دیده می شوند. این روستا ۵ قنات دارد که برای آبیاری درختان از آن استفاده می شود. چشمه آب گرم و سرد هم دارد و از یکی از قنات ها برای آب آشامیدنی مردم استفاده می شود.
